Waarover moet een onderneming volgens de ESRS-standaarden van de CSRD rapporteren?
Tijdens het webinar van maart jongstleden over de CSRD en de urgentie van verduurzamen in het mkb zijn er door de deelnemers vragen gesteld die SRA zou beantwoorden. Dit is de vijfde vraag in een reeks.
De volgende vraag die binnenkort wordt beantwoord, luidt: waarover moet een onderneming rapporteren als het gaat om onderwerpen inzake ‘Environmental’? Heeft u meer vragen over de CSRD of andere vaktechnische vragen rond duurzaamheid, mail dan naar vaktechniek@sra.nl. |
We hebben het eerder al kort gehad over de eisen waaraan de verplichte duurzaamheidsrapportage CSRD moet voldoen. CSRD staat voor Corporate Sustainability Reporting Directive en gaat gefaseerd per 1 januari 2024 in. Nu gaan we dieper in op de inhoud waar de CSRD om vraagt.
ESRS-raamwerk
De CSRD-rapportage moet worden opgesteld in lijn met een raamwerk. Dit raamwerk, de European Sustainability Reporting Standards (ESRS), dat nu ter consultatie ligt, geeft een goed beeld van de uiteindelijke inhoud van de rapportage. Het raamwerk bestaat uit vier onderdelen, een algemeen deel en drie inhoudelijke delen, bestaande uit onderwerpen gerelateerd aan ‘Environmental’, ‘Social’ en ‘Governance’. Hier gaan we dieper in op het eerste onderdeel, de algemene principes waaraan de rapportage moet voldoen, zoals het dubbele materialiteitsprincipe.
Duurzaamheidsinformatie vergelijken
Doordat er eerder geen rapportageplicht en ook geen verplicht raamwerk aanwezig was, was vergelijken van duurzaamheidsinformatie lastig. Veel bedrijven kozen er daardoor lange tijd voor om hun sterke punten op het gebied van duurzaamheid voor het voetlicht te brengen. Door de komst van de CSRD-rapportageplicht, waarbij er volgens een vast raamwerk moet worden gerapporteerd en er een verplichte externe toetsing geldt, wordt deze cherry picking voorkomen. Door het vast stramien van het ESRS-raamwerk kan duurzaamheidsinformatie van ondernemingen beter met elkaar worden vergeleken.
Het ESRS-raamwerk beschrijft dat elke rapportageplichtige onderneming moet rapporteren over sectoroverstijgende onderwerpen; deze onderwerpen (Environmental, Social en Governance) worden in de volgende FAQ’s uitgewerkt. Omdat sectoroverstijgende onderwerpen de vergelijkbaarheid binnen een sector niet vergroot, is er ook de verplichting om te rapporteren over sectorspecifieke en zelfs bedrijfsspecifieke onderwerpen. Deze meer specifieke onderwerpen worden niet beschreven in de ESRS-standaarden om het raamwerk leesbaar te houden. In plaats daarvan heeft het raamwerk de term dubbele materialiteit naar voren gebracht.
Dubbele materialiteit
Binnen de CSRD en het ESRS-raamwerk gaat het bij dubbele materialiteit over de onderwerpen die het relevantst zijn voor een onderneming. Echter heeft duurzaamheid twee invalshoeken die gevolgen hebben voor een onderneming, namelijk inside-out en outside-in.
- Inside-out: de onderneming heeft als organisatie invloed op de buitenwereld door bijvoorbeeld het uitstoten van CO2 en het in dienst hebben van werknemers. Ook wel ‘impact materiality’ genoemd.
- Outside-in: de buitenwereld heeft invloed op de onderneming door bijvoorbeeld klimaatverandering en het opraken van grondstoffen. Ook wel ‘financial materiality’ genoemd.
Om een goed inzicht te krijgen in al die perspectieven zal een onderneming meerdere stakeholders moeten consulteren. Uit de consultatie van die stakeholders die bij de onderneming betrokken zijn, kan het bestuur van een onderneming de relevantste en daarmee meest materiële onderwerpen selecteren. Indien deze materiële onderwerpen niet volgen uit de sectoroverstijgende onderwerpen binnen het ESRS-raamwerk zal de onderneming alsnog over deze sectorspecifieke of bedrijfsspecifieke onderwerpen moeten rapporteren.
Bevraag de stakeholders
In de analyse van meest materiële onderwerpen zullen ondernemers alle relevante stakeholders moeten consulteren. Dit kan betekenen dat ondernemers leveranciers en klanten uit hun waardeketen moeten meenemen in de consultatie. Het is aan te raden om deze stakeholders tijdig te bevragen, omdat de rapportage over de ESRS-standaarden – naast alle eventuele dochterondernemingen van de onderneming – ook de waardeketen betreft als het gaat om materiële gevolgen voor de onderneming. Dit kan betekenen dat ondernemers diep de waardeketen in moeten gaan om daar de benodigde informatie te verkrijgen. Tijdige betrokkenheid van deze stakeholders zal dit proces bespoedigen.