In 2013 bleek uit de AFM-toetsing dat de kwaliteit bij 20 SRA-kantoren ernstig te wensen over liet. Slechts 20 procent van de onderzochte dossiers scoorde in categorie 1 (voldoende); de AFM hanteerde destijds de kwalificatie categorie 1 t/m 4. Vanuit diverse hoeken is er toen druk op ons gelegd om als vereniging SRA uit te spreken, hoeveel procent van de SRA-kantoren met een Wta-vergunning 3 jaar na het bewuste onderzoek een voldoende zou moeten scoren.
Iedereen begrijpt dat het stellen van een dergelijk doel, bijvoorbeeld omschakelen naar 80% voldoendes, risicovol is. Wanneer je als vereniging ook aangesproken wilt worden op doelen, resultaten en verantwoordelijkheden, dan is het zaak & taak om die doelen realistisch en haalbaar te stellen. Niet in de laatste plaats voor onze verenigingsleden.
Tussendoel
In dat kader hebben we toen, eind 2014, besloten om ons doel haalbaar te maken: met een paar jaar willen we alle categorieën 3en en 4en eruit hebben. Dit was ons tussendoel. Tegelijkertijd zijn we gestart met ons verbeterprogramma Samen Beter; deze spiegel op geleverde kwaliteit in de dossiers, leverde meteen een duwtje in de richting van opschalen naar een voldoende.
Laat heel duidelijk zijn, uiteindelijk streeft en gaat SRA naar het hoogste percentage van alleen maar voldoendes. Vanaf dit moment zult u dat in elke SRA-uiting dan ook tegenkomen. Dát is het achterliggende doel: SRA-kantoren scoren allemaal voldoende.
Kortom, we gaan voor de voldoende; daar is ons beleid op gericht. Maar laat ik ook duidelijk zijn over het volgende: Realiteit zegt dat 100% voldoende een utopie is. Het blijft allemaal immers mensenwerk. Iedereen, ook de AFM, zal zich dit moeten realiseren.
Paul Dinkgreve, voorzitter van SRA
Naar het Lobby Dagboek