Het renteverschil tussen kleine en grote leningen (groot = meer dan 1 miljoen euro) is nu gemiddeld 1,75 procentpunt, blijkt uit de cijfers van DNB. Banken vinden de kredietverlening aan kleine bedrijven riskanter dan aan grote ondernemingen. Dat hogere risico vertaalt zich in een hogere rente.
Vóór de kredietcrisis van 2008 was het renteverschil veel kleiner, namelijk 0,5 tot 0,75 procentpunt. De prijs van risico is de laatste jaren dus fors gestegen. Banken zijn sinds 2008 ook veel strenger geworden voor het mkb. In een DNB-enquête hebben de banken gezegd dat ze volgend kwartaal de leencriteria voor mkb-bedrijven flink aanscherpen, maar voor grote bedrijven doen ze dat niet. In 2011 hebben de banken de acceptatiecriteria voor grote ondernemingen versoepeld, maar niet voor mkb'ers.
DNB-president Klaas Knot sprak hier gisteren zijn zorg over uit. 'Deze trend is ongewenst. Het mkb is goed voor 80 procent van de werkgelegenheid in het Nederlandse bedrijfsleven. Als de groei van het mkb wordt belemmerd doordat kleine bedrijven moeilijk krediet kunnen krijgen, zal dat de hele economie schaden.' Dat banken minder scheutig zijn met kredieten, is niet alleen te wijten aan hun risicomijdende instelling. Nieuwe regelgeving dwingt banken hun kapitaalbuffers te verhogen. Dat kan op diverse manieren, waaronder het inkrimpen van de kredietportefeuille. 'Het mkb komt in de verdrukking door de opeenstapeling van maatregelen die de overheid de financiële sector oplegt', zei Knot. Het mkb heeft daar volgens hem meer last van dan grote bedrijven, omdat het mkb weinig alternatieven heeft voor bancaire kredietverlening. Grote ondernemingen kunnen bedrijfsobligaties of nieuwe aandelen uitgeven. Voor kleine bedrijven is dat veel lastiger.
SRA-voorzitter Paul Dinkgreve herkent de problematiek; steeds meer ondernemers zien zich genoodzaakt aan te kloppen bij andere externe financiers dan banken voor hun businessplannen. Daarbij is aandacht voor de structuur die nodig is voor een financiering meer dan ooit cruciaal. ”Als een ondernemer een businessplan maakt, is de financiering van het plan vaak sluitstuk. Hij geeft zich onvoldoende rekenschap van de structuur die nodig is voor een financiering. Hierdoor sterven deze businessplannen in schoonheid. En dat heeft desastreuze gevolgen voor de economie.”